V for Vendetta
Remeber remember the 5th of November…
4 Kasım gecesi, saatler 12’yi geçip gün 5 Kasım’a dönünce bu filmi izleyenler bir değişik hissedecektir. Çünkü bir 5 Kasım gününü o duygular ile geçirenler asla ama alsa eskisi gibi olamayacaktır.
Pek çok şeyi eleştiren ve tek bir açıdan alınıp yorum yapılamayacak olan V for Vendetta, izleyicilerin aklına 5 Kasım gününü duvarlara kazınan V işareti gibi isyanın/umudun/haykırmanın/korkmamanın aslında korkulmaması gereken şeyler olduğunu kazımaktadır. Ancak, günümüz şartlarında bu mümkün değildir. Sokaklarda herkese şüpheci yaklaşıp, her telefonda konuştuğumuza/konuştuğumuz konuya, her hareketimize/bakşımıza, her yazdığımıza/okuduğumuza ve ya desteklediğimize/savunduğumuza çok ama çok dikkat etmemiz gereken bir zamanda yaşıyoruz. Filmin savunduğu gibi devletin halkında korkması gereken bir durumun aksine korku ve süpheyle ümitsizce yaşıyoruz. Bu nedenle, 5 Kasım gününü bu filmin etkisinde yaşamak lazım. Böyle geçirilen bir 5 Kasım’ın ardından geriye dönüş yoktur. Unutmayalım, korkularımızın esiri olmadığımız an özgürleşiriz.
Pek çok şeyi eleştiren ve tek bir açıdan alınıp yorum yapılamayacak olan V for Vendetta, izleyicilerin aklına 5 Kasım gününü duvarlara kazınan V işareti gibi isyanın/umudun/haykırmanın/korkmamanın aslında korkulmaması gereken şeyler olduğunu kazımaktadır. Ancak, günümüz şartlarında bu mümkün değildir. Sokaklarda herkese şüpheci yaklaşıp, her telefonda konuştuğumuza/konuştuğumuz konuya, her hareketimize/bakşımıza, her yazdığımıza/okuduğumuza ve ya desteklediğimize/savunduğumuza çok ama çok dikkat etmemiz gereken bir zamanda yaşıyoruz. Filmin savunduğu gibi devletin halkında korkması gereken bir durumun aksine korku ve süpheyle ümitsizce yaşıyoruz. Bu nedenle, 5 Kasım gününü bu filmin etkisinde yaşamak lazım. Böyle geçirilen bir 5 Kasım’ın ardından geriye dönüş yoktur. Unutmayalım, korkularımızın esiri olmadığımız an özgürleşiriz.
Gün içinde bir yazı daha gelecek konunun detayları ile ilgili.
Ünlü replikle bitirelim,
Voila! in view, a humble vaudevillian veteran, cast vicariously as both victim and villain by the vicissitudes of fate. This visage, no mere veneer of vanity, is it vestige of the vox populi, now vacant, vanished. However, this valorous visitation of a by-gone vexation, stands vivified, and has vowed to vanquish these venal and virulent vermin vanguarding vice and vouchsafing the violently vicious and voracious violation of volition. The only verdict is vengeance; a vendetta, held as a votive, not in vain, for the value and veracity of such shall one day vindicate the vigilant and the virtuous. Verily, this vichyssoise of verbiage veers most verbose so let me simply add that it's my very good honor to meet you, and you may call me V.
0 Yorum:
Yorum Gönder